لباس محلی زنان باشت؛ نماد زیبایی، هویت و تاریخ لباس‌های محلی زنان در شهرستان باشت، نه‌تنها پوششی برای تن، بلکه آیینه‌ای تمام‌نما از تاریخ، فرهنگ، زیبایی‌شناسی و جایگاه اجتماعی آنان در جامعه لری و بختیاری است. این پوشش‌ها، که با پارچه‌های رنگارنگ، دوخت‌های خاص، و تزئینات سنتی همراه‌اند، سال‌هاست به‌عنوان یکی از نمادهای ماندگار […]
- لباس محلی زنان باشت؛ نماد زیبایی، هویت و تاریخ
لباس‌های محلی زنان در شهرستان باشت، نه‌تنها پوششی برای تن، بلکه آیینه‌ای تمام‌نما از تاریخ، فرهنگ، زیبایی‌شناسی و جایگاه اجتماعی آنان در جامعه لری و بختیاری است. این پوشش‌ها، که با پارچه‌های رنگارنگ، دوخت‌های خاص، و تزئینات سنتی همراه‌اند، سال‌هاست به‌عنوان یکی از نمادهای ماندگار هویت فرهنگی این خطه شناخته می‌شوند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای باشت، هر بخش از این لباس‌ها، از “کُلجه” گرفته تا “شلوار دبیت”، معنایی خاص دارد و گاه حتی نشانگر وضعیت تأهل، سن یا جایگاه اجتماعی فرد است. هنر دوخت لباس‌های محلی نیز همچنان در میان زنان هنرمند باشت رواج دارد و از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است.
اما با افزایش گرایش به مدهای غربی و کاهش کاربرد لباس‌های بومی در مراسم رسمی یا حتی جشن‌ها، این میراث فرهنگی در خطر فراموشی است. بسیاری از جوانان حتی نام اجزای این لباس‌ها را نمی‌دانند، چه برسد به پوشیدن آن‌ها.
در چنین شرایطی، لازم است که با اقدامات فرهنگی و رسانه‌ای، بار دیگر این پوشش سنتی را به میدان بازگرداند. رسانه‌هایی نظیر صدای باشت می‌توانند با تهیه گزارش‌های تصویری، معرفی هنرمندان دوخت سنتی و پوشش مراسم محلی، نقش مؤثری در ترویج و حفظ این بخش از فرهنگ ایفا کنند.
لباس محلی زنان باشت، جامه‌ای از تاریخ و غرور است که بر تن هویت قومی نشسته؛ جامه‌ای که نباید بگذاریم در طوفان مدرنیته رنگ ببازد.
مصاحبه با:سمیه آقاجانی نیا– پژوهشگر فرهنگ‌های بومی استانی