عشایر کهگیلویه و بویراحمد؛ نگهبانان بی‌ادعای سبک زندگی بومی عشایر استان کهگیلویه و بویراحمد، نه‌تنها جمعیتی پویا در جغرافیای انسانی منطقه‌اند، بلکه حاملان اصیل‌ترین شکل زندگی ایرانی‌ـ‌اسلامی و نماد پیوند دیرینه انسان با طبیعت محسوب می‌شوند. سبک زندگی کوچ‌نشینی، نظام تولید دام‌محور، مهارت‌های بومی در معماری، تغذیه، طب سنتی و همزیستی با طبیعت، در […]
عشایر کهگیلویه و بویراحمد؛ نگهبانان بی‌ادعای سبک زندگی بومی
عشایر استان کهگیلویه و بویراحمد، نه‌تنها جمعیتی پویا در جغرافیای انسانی منطقه‌اند، بلکه حاملان اصیل‌ترین شکل زندگی ایرانی‌ـ‌اسلامی و نماد پیوند دیرینه انسان با طبیعت محسوب می‌شوند. سبک زندگی کوچ‌نشینی، نظام تولید دام‌محور، مهارت‌های بومی در معماری، تغذیه، طب سنتی و همزیستی با طبیعت، در دل زیست عشایری جاری است.
ندا دهقان‌پور – نویسنده و فعال حوزه اقوام و عشایر کهگیلویه و بویراحمد
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای باشت ،برخلاف تصورات رایج، عشایر فقط یک گروه اجتماعی نیستند؛ آن‌ها یک فرهنگ زنده هستند که در هر کوچ، مجموعه‌ای از باورها، آیین‌ها، موسیقی، زبان و ادبیات شفاهی را با خود حمل می‌کنند. حضور آن‌ها در جشنواره‌های فرهنگی، صنایع‌دستی خاص مانند “جاجیم”، “چوقا”، “کپنک” و فرآورده‌های طبیعی، مؤید نقش فرهنگی و اقتصادی این جامعه است.
با این حال، فشارهای ناشی از خشکسالی، کم‌توجهی به زیرساخت‌ها، بی‌برنامگی در آموزش نسل جوان عشایری، و چالش‌های زیست‌محیطی، موجب شده تا این سبک زندگی در معرض خطر قرار گیرد. کوچ‌نشینی، به‌تدریج جای خود را به اسکان اجباری و بی‌هویتی فرهنگی می‌دهد.
در چنین شرایطی، رسانه‌ها و نهادهای متولی فرهنگ وظیفه دارند با روایت واقع‌بینانه از زندگی عشایر، از فراموشی این میراث زنده جلوگیری کنند. صدای باشت می‌تواند با تولید مستندهای بومی، مصاحبه با ریش‌سفیدان ایل، و گزارش‌های تحلیلی از چالش‌های روز عشایر، سهمی مؤثر در حفظ و تقویت این فرهنگ ایفا کند.
عشایر، نه گذشته‌اند و نه اقلیت؛ آن‌ها امروز زنده‌اند و آینده را بر شانه‌های خود حمل می‌کنند.