چگونه یک سایت فرهنگی-اجتماعی در کهگیلویه و بویراحمد می‌تواند هویت محلی را تقویت کند؟ در استانی چون کهگیلویه و بویراحمد با پیشینه‌ای غنی از فرهنگ، زبان، آیین و تاریخ شفاهی، یک سایت فرهنگی-اجتماعی می‌تواند به یکی از مهم‌ترین ابزارهای بازسازی و انتقال هویت محلی تبدیل شود، مشروط بر اینکه اصالت در تولید محتوا حفظ شود. […]
چگونه یک سایت فرهنگی-اجتماعی در کهگیلویه و بویراحمد می‌تواند هویت محلی را تقویت کند؟
در استانی چون کهگیلویه و بویراحمد با پیشینه‌ای غنی از فرهنگ، زبان، آیین و تاریخ شفاهی، یک سایت فرهنگی-اجتماعی می‌تواند به یکی از مهم‌ترین ابزارهای بازسازی و انتقال هویت محلی تبدیل شود، مشروط بر اینکه اصالت در تولید محتوا حفظ شود.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای باشت، کهگیلویه و بویراحمد سرزمینی است با گنجینه‌ای از موسیقی لری، افسانه‌های محلی، پوشش سنتی، آیین‌های قومی و همبستگی طایفه‌ای. در چنین بستری، یک رسانه بومی‌محور، تنها وظیفه اطلاع‌رسانی ندارد؛ بلکه باید «راوی فرهنگ» و «آینه هویت» باشد.
یک سایت فرهنگی-اجتماعی در این استان باید:
بر تولید محتوای بومی غیربازنشری تکیه کند؛ روایت‌های محلی، گفت‌وگو با بزرگان قوم، معرفی هنرمندان و فعالان فرهنگی منطقه، مستندنگاری آیین‌ها و حتی زبان‌ها و لهجه‌های رو به فراموشی.
از زبان لری بویراحمدی در بخش‌هایی از محتوا بهره بگیرد تا حس تعلق مخاطب محلی حفظ شود و زبان مادری نیز زنده بماند.
بخش‌هایی برای مشارکت مردم استان فراهم کند: مثل خاطره‌نویسی، ثبت مثل‌های محلی، عکس‌های قدیمی و روایت‌های خانوادگی.
طراحی گرافیکی و زیبایی‌شناختی بومی داشته باشد؛ از رنگ‌ها و نقوش الهام‌گرفته از پوشاک زنان عشایری گرفته تا تصویر کوهستان‌های دنا و معماری خشتی بومی.
فرصت‌ها و تهدیدها:
چنین سایتی می‌تواند به یکی از منابع رسمی ثبت فرهنگ بومی در ایران تبدیل شود. اما اگر به بازنشر محتواهای غیربومی یا سطحی بسنده کند، نه‌تنها امتیاز فرهنگی نخواهد گرفت، بلکه مخاطب خود را هم از دست می‌دهد.
نتیجه‌گیری:
کهگیلویه و بویراحمد بیش از آنکه به صدای دیگران نیاز داشته باشد، تشنه صدای خودش است. یک سایت فرهنگی-اجتماعی بومی، اگر اصیل، مستقل و خلاق باشد، می‌تواند زبان مشترک نسل‌ها در این سرزمین کوهستانی شود؛ پلی میان گذشته و آینده.