فاصله فرهنگی نسل‌ها؛ بحران خاموش در سیاست‌گذاری عمومی. فاصله فرهنگی نسل‌ها؛ بحران خاموش در سیاست‌گذاری عمومی به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای باشت، با افزایش سرعت تحولات اجتماعی و گسترش فضای مجازی، شکاف میان نسل‌های مختلف در جامعه ایران به‌ویژه در حوزه فرهنگ، سبک زندگی و ارزش‌ها عمیق‌تر شده است. در حالی‌که نهادهای […]
فاصله فرهنگی نسل‌ها؛ بحران خاموش در سیاست‌گذاری عمومی.
فاصله فرهنگی نسل‌ها؛ بحران خاموش در سیاست‌گذاری عمومی
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای باشت، با افزایش سرعت تحولات اجتماعی و گسترش فضای مجازی، شکاف میان نسل‌های مختلف در جامعه ایران به‌ویژه در حوزه فرهنگ، سبک زندگی و ارزش‌ها عمیق‌تر شده است. در حالی‌که نهادهای تصمیم‌ساز فرهنگی همچنان با رویکرد سنتی و قالب‌های گذشته سیاست‌گذاری می‌کنند، نسل جوان امروز با مفاهیم، دغدغه‌ها و سبک زیستی متفاوتی مواجه است که در بسیاری موارد مورد درک یا پذیرش رسمی قرار نمی‌گیرد.این شکاف، نه‌تنها در حوزه سبک پوشش یا سلیقه هنری، بلکه در ارزش‌هایی همچون مشارکت اجتماعی، رابطه با حکومت، نقش خانواده و نگاه به آینده نیز نمود یافته است. در نتیجه، بسیاری از برنامه‌های فرهنگی رسمی با استقبال جوانان مواجه نمی‌شود و حتی با مقاومت یا بی‌تفاوتی روبه‌رو است.
دکتر حسین مهرجو، استاد ارتباطات اجتماعی، در گفت‌وگو با ستاره خبر تأکید کرد:
«ما با یک نسل دیجیتال روبه‌رو هستیم که هویت خود را در تعامل آنلاین، شبکه‌های اجتماعی و مرجعیت‌های جدید تعریف می‌کند. در این شرایط، استفاده از الگوهای تبلیغاتی دهه‌های گذشته، تنها موجب انزجار بیشتر جوانان از فرهنگ رسمی خواهد شد.
وی افزود:«به‌جای تقابل نسلی، باید به سمت گفت‌وگو و درک متقابل رفت. نهادهای فرهنگی اگر نتوانند روایت‌های تازه نسل جدید را بشنوند و به رسمیت بشناسند، به تدریج حاشیه‌نشین خواهند شد.»کارشناسان اجتماعی بر این باورند که فاصله نسلی در صورت عدم مدیریت، می‌تواند به واگرایی فرهنگی، افزایش نافرمانی‌های مدنی و تضعیف سرمایه اجتماعی بینجامد. در مقابل، بازنگری در محتوای آموزشی، رسانه‌ای و سیاست‌های فرهنگی بر پایه فهم دقیق از دگرگونی نسلی، راهکار عبور از این بحران خاموش است.