لباس محلی لری؛ نماد هویت و شکوه فراموش‌شده در استان کهگیلویه و بویراحمد لباس محلی هر قوم، نه‌تنها پوششی برای تن، بلکه نمادی از هویت، تاریخ، باور و اقلیم آن مردم است. در استان کهگیلویه و بویراحمد، لباس لری با رنگ‌های گرم، دوخت‌های منحصر به‌فرد، و تطابق کامل با شرایط کوهستانی، قرن‌ها بخشی جدانشدنی […]
لباس محلی لری؛ نماد هویت و شکوه فراموش‌شده در استان کهگیلویه و بویراحمد
لباس محلی هر قوم، نه‌تنها پوششی برای تن، بلکه نمادی از هویت، تاریخ، باور و اقلیم آن مردم است. در استان کهگیلویه و بویراحمد، لباس لری با رنگ‌های گرم، دوخت‌های منحصر به‌فرد، و تطابق کامل با شرایط کوهستانی، قرن‌ها بخشی جدانشدنی از زندگی مردم بوده است.
لباس زنان این دیار، با پیراهن‌های چین‌دار رنگین، روسری‌های گلدار و پوشش‌های چندلایه، بازتابی از ذوق هنری، وقار و اصالت فرهنگی است. مردان نیز با پوشیدن “چوقا”، “کپنک” و شلوارهای گشاد لری، نماد استواری و پیوند با ایل و تبار خویش را به دوش می‌کشند.
متأسفانه، امروزه کاربرد این لباس‌ها به مراسم خاص مانند عروسی‌ها، جشنواره‌های فرهنگی یا فیلم‌برداری‌ها محدود شده است. فشار مدرنیته، نبود حمایت کافی از تولیدکنندگان محلی، و ناآگاهی جوانان از ریشه‌های هویتی خود، باعث شده تا لباس‌های ماشینی جای پوشاک سنتی را بگیرند.
ضرورت دارد تا نهادهای فرهنگی و رسانه‌ای، با راه‌اندازی کارگاه‌های آموزش دوخت لباس بومی، حمایت از طراحان محلی و استفاده از لباس لری در مدارس و جشن‌های رسمی، به احیای این میراث عینی کمک کنند.
رسانه‌ای مانند صدای باشت می‌تواند با معرفی پوشش‌های بومی در قالب گزارش تصویری، مصاحبه با خیاطان سنتی و روایت‌های تاریخی، نقش مؤثری در زنده‌سازی هویت فرهنگی مردم استان ایفا کند.
لباس محلی، پرچمی بی‌صدا از ریشه‌های ماست؛ نگذاریم این پرچم بر زمین بماند.
نویسنده: شادی احمدی پور– طراح لباس و فعال حوزه فرهنگ بومی شهرستان نورآباد ممسنی