لنده؛ نگین فراموش‌شده در جغرافیای فرهنگی کهگیلویه و بویراحمد شهرستان لنده، با وجود مساحت محدود، یکی از پویاترین بسترهای فرهنگی و اجتماعی در استان را داراست. جامعه‌ای با ریشه‌های عمیق عشایری، آیین‌های اصیل و ساختارهای سنتی همیاری که قرن‌ها دوام آورده‌اند. نویسنده: اکرم آقایی پوراصل – فعال اجتماعی و پژوهشگر فرهنگ عشایر به گزارش […]
لنده؛ نگین فراموش‌شده در جغرافیای فرهنگی کهگیلویه و بویراحمد
شهرستان لنده، با وجود مساحت محدود، یکی از پویاترین بسترهای فرهنگی و اجتماعی در استان را داراست. جامعه‌ای با ریشه‌های عمیق عشایری، آیین‌های اصیل و ساختارهای سنتی همیاری که قرن‌ها دوام آورده‌اند.
نویسنده: اکرم آقایی پوراصل – فعال اجتماعی و پژوهشگر فرهنگ عشایر
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای باشت، از مراسم عروسی با موسیقی محلی و پایکوبی سنتی گرفته تا آیین‌های مذهبی محلی مانند نذرهای خانوادگی، پخت آش در ایام خاص، و شب‌نشینی‌های فرهنگی، لنده با فرهنگی غنی و بومی خاص خود، هویتی مشخص دارد.
اما واقعیت این است که لنده به‌رغم این ظرفیت عظیم، کمتر در نقشه توسعه فرهنگی استان دیده شده است. نبود زیرساخت‌های فرهنگی مناسب مانند سینما، فرهنگسرا یا سالن اجرای موسیقی، و کمبود توجه رسانه‌ای، سبب شده بخشی از این میراث در سکوت بماند.
برای شکوفایی فرهنگی لنده و بهره‌برداری از پتانسیل‌های اجتماعی آن، چند پیشنهاد قابل توجه است:
راه‌اندازی خانه فرهنگ لنده با محوریت فرهنگ عشایر
ایجاد جشنواره‌های فصلی با موضوعات بومی
تجهیز کتابخانه‌ها به منابع مرتبط با فرهنگ محلی
لنده می‌تواند نه‌فقط مصرف‌کننده فرهنگ، بلکه صادرکننده فرهنگ بومی به دیگر مناطق استان و کشور باشد؛ اگر دیده شود، اگر شنیده شود.