لیکک؛ جلوه‌گاه اصالت بهمئی در بستر تحول اجتماعی شهرستان بهمئی با مرکزیت لیکک، بافتی از تاریخ، مقاومت و اصالت فرهنگی را در خود جای داده است. ایل بهمئی، یکی از اصیل‌ترین طوایف لُر جنوب، قرن‌ها در این منطقه زیسته و نظام اجتماعی، زبان، آداب و سنن ویژه‌ای را به ارث گذاشته که هنوز هم […]
لیکک؛ جلوه‌گاه اصالت بهمئی در بستر تحول اجتماعی
شهرستان بهمئی با مرکزیت لیکک، بافتی از تاریخ، مقاومت و اصالت فرهنگی را در خود جای داده است. ایل بهمئی، یکی از اصیل‌ترین طوایف لُر جنوب، قرن‌ها در این منطقه زیسته و نظام اجتماعی، زبان، آداب و سنن ویژه‌ای را به ارث گذاشته که هنوز هم در زندگی روزمره مردم منطقه بازتاب دارد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای باشت، در لیکک، فرهنگ ایلی هنوز زنده است: مهمان‌نوازی گسترده، احترام به ریش‌سفیدان، آیین‌های بومی مانند “چمر”، “سوگ‌سرایی”، و شعرخوانی‌های شبانه بخشی از زیست فرهنگی مردم به حساب می‌آید. لباس محلی زنان و مردان، غذاهای سنتی مانند کله‌جوش بهمئی و لهجه خاص این منطقه، عناصر مهمی از هویت فرهنگی لیکک هستند.
اما با تغییرات اجتماعی و سرعت مدرن‌سازی، بخشی از این سرمایه‌ها در معرض فراموشی‌اند. جوانان کمتر به موسیقی بومی علاقه دارند، آیین‌های سنتی رو به فراموشی‌اند و رسانه‌های رسمی کمتر به معرفی این فرهنگ پرداخته‌اند.
برای پاسداشت و احیای فرهنگ بهمئی، اقدامات زیر پیشنهاد می‌شود:
راه‌اندازی جشنواره فرهنگی ایل بهمئی به‌صورت سالانه
تولید مستندهای کوتاه از زندگی عشایری و آیین‌های سنتی لیکک
تاسیس مرکز مطالعات فرهنگ بومی در دانشگاه پیام‌نور لیکک
همکاری رسانه‌هایی چون صدای باشت برای روایت هویت فرهنگی مردم بهمئی
لیکک اگرچه شهری نوپاست، اما تکیه‌گاه فرهنگی مردمی است که از دل کوه و تاریخ برخاسته‌اند.
پدیدآورنده:
زهرا سادات بهمنی‌نسب – پژوهشگر فرهنگ محلی و مدرس دانشگاه در لیک